زندگی با شوق معنا می‌یابد؛ و شوق آنجا به اوج می‌رسد که با خلاقیت درآمیزد؛ و خلاقیت مفهوم حقیقی خود را بازنمی‌یابد مگر خدمتی عرضه کند، باری بردارد و مشکلی حل کند.

انسان نه به اندازه برخورداری‌هایی که در زندگی دارد، بلکه به میزان بزرگی و انسانی‌بودن آرزوها و خواسته‌هایش و به اندازه‌ای که مشتاقانه در این راه می‌کوشد، ارزشمند است.

خدمتِ صادقانه با فروتنی و کوششِ پیوسته برای گشودن گره‌های پیچیده و سختی‌ها، با مهربانی و لبخند، اثباتِ مداومِ عشقِ متعهدانه‌ای‌ست به «زندگی» و «سازندگی»، همراه با تعهد به میهن؛ که دلپذیر است افشاندن بذر به امیدِ روییدن دوباره؛ که شکوفا شود و از نیروی زندگی، نیکی و زیبایی بیافریند برای مردمی که دوست‌شان داریم و برای نسل‌های آینده.

سرمایه‌مان، گوهر گرانمایه اعتماد مردم است و سرلوحه اعمال‌مان، پایبندی به کیفیت و صداقت؛ و همه، به نیروی باور و تدبیر و کار «انسان»؛ که او است که می‌سازد و بارور می‌کند.

و این‌گونه، خستگی راه، به شوق دوستی‌ها شیرین می‌شود و دل‌هامان به لبخندِ خشنودیِ آن‌ها که از ساخته‌های ما بهره می‌جویند، شاد!

مسیر و هدفمان را «توسعه» و «تعالی» تعریف کرده‌ایم، سرشار از شوقِ بودن و ذوقِ ساختن و ساخته شدن، برای بهره‌گیری بهتر از فرصت‌هایی که برای بهبود کیفیت زندگی انسان‌ها در اختیار داریم؛ کار با تعهد و صداقت، برای «ساختن دنیایی بهتر برای نسل‌های آینده».

برگرفته از باورهای مهندس محمدرضا انصاری